KAJKO I KOKOSZ W PYRLANDII

Kolejny region Polski doczekał się "Kajka i Kokosza" w swojej gwarze czy języku. Tym razem bohaterowie Janusza Christy przemówili po poznańsku.

Na mowę poznaniaków komiks przełożył Janusz Kubel. To promotor gwary, który na swym koncie ma m.in. przekład "Kubusia Puchatka" (w wersji poznańskiej został wydany jako "Misiu Szpeniolek") i "Małego Księcia" (czyli "Księcia Szaranka"). O dobór odpowiedniego słownictwa poznaniacy mogą być więc spokojni. A to właśnie do mieszkańców stolicy Wielkopolski i najbliższych okolic kierowany jest komiks z serii "Kajko i Kokosz". A dokładniej "Kaju i Kokot" - bo tak w tej wersji brzmią imiona bohaterów. Komiks "Lania lotania" (czyli "Szkoła latania") ma zachęcać do odkrywania gwary, pokazywania odmienności językowej regionu. W szczyceniu się, że w Poznaniu mówi się inaczej.

O samym komiksie pisano już wielokrotnie. Ba, jest nawet lekturą szkolą w podstawówce! Dla Janusza Christy "Szkoła latania" była pierwszą opowieścią z Kajkiem i Kokoszem, która nie powstawała w formie gazetowych pasków, ale w postaci plansz. W 1975 roku - w odcinkach - drukował ją "Świat Młodych". W 1981 "Szkoła latania" po raz pierwszy ukazała się w wydaniu albumowym. Kajko i Kokosz towarzyszą kasztelanowi Mirmiłowi w wyprawie na Łysą Górę, gdzie w końcu ma nauczyć się prowadzić... latającą miotłę. W tym czasie zaś najazd na gród spokojnych ziomków planuje brygada Zbójcerzy pod wodzą Hegemona. Tyle tytułem przypomnienia. Dla tych, co "Szkołę latania" czytali. Ci, którzy nie mieli jeszcze tej przyjemności (nie wierzę!) niech sięgną po wydanie oryginalne, czyli po polsku.

Wydanie poznańskie dla większości fanów "Kajka i Kokosza" będzie ciekawostką. Kolejnym albumem do postawienia na półce obok takich wydań regionalnych jak "Ogromniasto gońba" (po góralsku), "Szkoła furganio" (po śląsku), "Zamach na Milusza" (po kaszubsku) albo w językach obcych, jak "En Vacanses" (po francusku), "Wełykyj turnir" (po ukraińsku) czy "Trezoroj de Mirmilo" (w esperanto) .

Andrzej Kłopotowski