NASTOLETNIA KOTKA NA ULICY

Egmont wystartował właśnie z nową inicjatywą. Zatytułowana „DC Powieść graficzna 13+” seria to oferta dla nieco młodszych miłośników superbohaterskich opowieści, którzy chcieliby od czegoś zacząć swoją przygodę z komiksem. Wydrukowana w formie nieco mniejszych powieści graficznych, oferuje konkretną porcję lektury w dobrej cenie, dostosowanej do wieku i oczekiwań odbiorcy. I dokładnie taki jest pierwszy tom tej kolekcji, czyli „Catwoman: W blasku Księżyca”.

Nastoletnia Selina Kyle nie ma łatwego życia. Właściwie należałoby powiedzieć, że piętnaście lat swojego życia spędziła na znoszeniu kolejnych facetów swojej matki. A że ta do płci przeciwnej ma wyjątkowy niefart, dziewczynie bynajmniej nie było lekko. Ale prawdziwe piekło nadchodzi, kiedy w ich życiu pojawia się Darnell. Jego okrucieństwo i brutalność sprawiają, że dziewczyna postanawia uciec z domu i zacząć żyć na ulicy. Tu jednak czeka na nią kolejna lekcja życia, która z i tak twardej nastolatki, zmieni ją w kogoś jeszcze twardszego. Ale czy można wszystko to połączyć z pragnieniem przyjaźni i miłości?

Na początku roku 2019 wydawnictwo DC Comics wystartowało z nową inicjatywą, nazwaną wówczas „DC Ink”. O co w niej chodziło? O przedstawienie powieści graficznych dla czytelników w wieku mniej więcej trzynastu lat. Część tytułów była reprintami znanych już historii („Supergirl: Being Super”), reszta jednak powstała specjalnie w tym celu. Przez osiem miesięcy istnienia „DC Ink” na rynku ukazało się łącznie pięć tytułów – wśród nich dwie opowieści, które trafiły właśnie na polski rynek – a potem cała inicjatywa została przechrzczona na „DC Graphic Novels for Young Adults” i pod takim szyldem wydaje do dziś kolejne tytuły. W chwili, gdy piszę te słowa, łączna liczba powieści graficznych z tej serii osiągnęła szesnaście, a kolejne już są zapowiedziane. Można więc chyba powiedzieć, że się przyjęło, prawda?

Tyle jeśli chodzi o historię samego projektu i jego założenia. Przejdźmy więc do sedna, czyli tego, jak prezentuje się powieść graficzna o Catwoman. Na pierwszy rzut oka dość niepozornie. Graficznie rzecz znajduje się na styku kilku estetyk, od mangowej prostoty zaczynając, przez niszowe komiksy, w których kolor ograniczony został do jednej dodatkowej barwy (spójrzcie choćby na pracę genialnego Dana Clowesa), na komiksach dla młodzieży typu „Przyjaciółki” czy „Sunny” (że ograniczę się do rzeczy znanych po polsku) skończywszy. Ma to swój urok, ale od razu widać, że skierowane jest do dzieci, tym bardziej, że prace Isaaka Goodharta bywają czasem kolokwialnie mówiąc koślawe, co nie każdemu się spodoba.

Fabularnie jednak jest to ciekawa powieść graficzna. Nieszczególnie dojrzała, ale przecież wcale nie miała taka być, ale przyjemnie obyczajowa, dostosowana do wieku odbiorcy i nie rozczarowująca, jeśli chodzi o wykonanie. Scenariusz napisała w końcu bestsellerowa autorka Lauren Myracle („3maj się”), która na prozie młodzieżowej się zna. I właśnie takim odpowiednikiem literatury young adult jest ten komiks. Kto lubi takie klimaty albo jest w wieku docelowym i ciekawi go ta historia, śmiało może sięgnąć.