CIOTKA FRU-BĘC ZNOWU RATUJE ŚWIAT OD ZAGŁADY

Im bardziej Tadeusz Baranowski odgraża się, że zostawia komiks, tym bardziej do komiksu wraca. Kolejnym dowodem na to album "Naukowa to jest kwestia, znowu się zjawiła bestia". Album z zupełnie premierowym materiałem!

Rzut oka na okładkę i wszystko jest jasne. To trzecia - po albumach "Jak ciotka Fru Bęc uratowała świat od zagłądy" oraz "To doprawdy kiepska sprawa, kiedy bestia się pojawia" - odsłona cyklu o Fruwaczkach. Cyklu dla młodszego odbiorcy niż kultowe komiksy Tadeusza Baranowskiego z Kudłaczkiem, Bąbelkiem, Orient Menem czy profesorkiem Nerwosolkiem. Ale czy na pewno? Baranowski znany jest wszak z podtekstów, przytyków, aluzji. I w "Naukowej..." jest ich mnóstwo. O czym za chwilę.

Na początek wejdźmy na warstwę dziecięcą. Fabularnie to prosta historyjka, w której nad osadą Fruwaczków kolejny już raz zbierają się czarne chmury. I choć nasiono zła - znane z poprzednich odsłon cyklu - grzecznie spoczywa chwilowo uśpione w zamkniętym słoiku, coś w trawie piszczy. Zło pod wodzą Czarnego Ptaszyla - chwilowo będącego obiektem drwin i robienia sobie zeń żartów - znów ma powrócić. Fruwaczki, by obronić swą osadę, posuwają do podstępu, w którym wykorzystują nasiono. Pomocny okazuje sie w tym napój ciotki Fru Bęc (jakże by inaczej!), w składzie którego znalazły się woda plus cukier oraz to, "co tam jeszcze do niego dorysował autor...".

Tradycyjnie - pod względem graficznym nie można mieć do autora zastrzeżeń. Zresztą obok absurdalnego humoru lekko psychodeliczna grafika zawsze była wyznacznikiem komiksowego stylu Tadeusza Baranowskiego. Tak jest też w "Naukowej...". Plansze - prócz sympatycznych Fruwaczków i obrzydliwych powtorzysk - wypełniają barwne grzybki, stare drzewa z zamieszkałymi dziuplami, kolorowe kwiaty oraz zachodzące słońca i dochodzace spoza kadrów dźwięki. Tym razem jednak nie dostajemy od Tadeusza Baranowssiego koloru. W tej kwestii - zapewne naukowo - w jego buty weszła Aleksandra Spanowicz. Artystka, która rekonstruowała już kolor do wznowienia albumu "Jak ciotka Fru Bęc uratowała świat od zagłady". Nie był to wiec jej pierwszy kontakt twórczy z Fruwaczkami.

Na deser zostawiłem drugie dno najnowszego komiksu mistrza Baranowskiego. Przynajmniej ja tak to odbieram. Autor próbuje nam powiedzieć, że mały, zły kurdupel małym złym kurduplem zostanie na zawsze. Zawsze będzie mówił o zdradach, zawsze będzie prowadził narady o świcie, knuł, drążył i udawał że chce współpracować. Nie da się go przypudrować i umalować. Nie da się upachnić, zaperfumować. Nadal będzie śmierdzieć na odległość. Jedynym sposobem na pozbycie się go jest przekonanie jego współpracowników - sam o nich mówi, że to najlepsze (tu cytat) "mordy zdradzieckie" - do przejścia na dobrą stronę. Zaś złu - tu pod postacią Czarnego Ptaszyla - można (cytując innego klasyka) powiedzieć jedno: "Spieprzaj dziadu!".

Andrzej Kłopotowski

P.S. Do wydanego przez szczeciński Ongrys najnowszego albumu Tadeusza Baranowskiego dodawana jest miła niespodzianka. To zeszyt z reprodukcjami szkiców do komiksu.