UMARLAKI IDĄ NA WOJNĘ

I dotarliśmy do końca serii "Szósty rewolwer". Wydane równolegle tomy ósmy i dziewiąty - zatytułowane "Między piekłem a powodzią" oraz "Boot Hill" - zbierają finałowe opowieści o Becky Monterief i Drake'u Sinclairze oraz tytułowych gnatach.

Od początku było to niebanalne połączenie westernu z horrorem. Tytułowych sześć rewolwerów będacych - niczym tablice podarowane Mojżeszowi - końcem starego i początkiem nowego, kluczem do wrót piekieł, w końcu zdradzają swe prawdziwe moce. Staje się to w krainie umarłych, w świecie duchów, do którego autorzy podprowadzają fabułę w tomie "Między piekłem a powodzią".

Z kolei "Boot Hill" to już zasadnicza krwawa rozgrywka na koniec świata, jaki znaliśmy z dotychczasowych odcinków serii. Krwawa rozgrywka, gdzie po jednej stronie staje armia Szarej Wiedźmy i generała Humme'a, zaś po drugiej Becky i Drake wspieranych przez dawno niewidzianych kompanów. A co następuje po niej? O tym sza!

Powiem tylko, że Cullen Bunn sensownie poskładał poszczególne elementy swojej komiksowej układanki. Udanie podomykał wszystkie wątki kierując bohaterów - przez rzekę krwi i świat duchów - na Wzgórze Grobów. Wzgórze, gdzie piekło - dosłownie - wychodzi spod ziemi. Gdzie wyjaśnia się wreszcie sekret sześciu.

Seria przez wszystkie odsłony trzyma równy, graficzny poziom. Rysunki - to wspólna praca, za którą odpowiadają Brian Hurtt z kolorystą Billem Crabtree - ładnie łączą spalone plenery z iście szatańskimi sceneriami gdy na plan wchodzą demony. Słońce przeplata się z mrokiem. Ludzie z czasem ustępują miejsca piekielnym istotom. Nie jest to jednak rysunek stricte realistyczny. W kresce Hurtta jest nieco przerysowania. Ale całość "siedzi" na tyle, by stanowiła solidną warstwę ilustracyjną dla opowieści grozy.

Kiedy Timof zaczął wydawać serię, była pewnym zaskoczeniem. To pierwsze zetknięcie tego edytora z zeszytową amerykańszczyzną, jaką jest "Szósty rewolwer". Dziś, po jedenastu tomikach - dziewięciu zasadniczych plus dwóch spinoffach - można powiedzieć, że było to spotkanie udane.

Andrzej Kłopotowski