KTO W CO TU GRA

Trzeci tomik „Przyjacielskich rozgrywek”, dopiero, a wydaje się, jakbyśmy mieli już kończyć. Wiadomo w końcu kto i czemu, nie wiadomo jeszcze tylko co i jak z tego będzie, ale tak czy inaczej jedna z sił napędowych serii została wyeliminowana i… I twórcy nic sobie z tego nie robią, bo nadal znajdują coś, co napędza i porywa. I będą znajdować dalej – w końcu w chwili, gdy piszę te słowa, seria świętuje swoje dziesięciolecia, ma już na koncie 23 tomiki i nadal się ukazuje.

Gra trwa! Wiadomo już, kto jest winny zaistniałej sytuacji. Wiadomo też o co mu chodzi. Ale nawet on nie spodziewa się tego, co nadciąga! Kto i w co tu jeszcze gra? I jakie są prawdziwe cele?

Japończycy i gry – no lubią się i tyle. Połączenie wręcz klasyczne, bo na grach i turniejach oparta jest większość największych hitów, od „Dragon Balla” i „Pokemonów” z ich turniejami, przez wszystkie te „Yu-Gi-Oh!” i „Duel Masters”, po „Kakegurui” i „Rio: Rainbow Gate!”. To w sumie temat samograj, który się sprawdza, nie zawodzi, nie nudzi. I to samo mamy w „Przyjacielskich rozgrywkach”, gdzie naprawdę fajnie jest to wykorzystane.

Dużym plusem serii jest to, że idziemy tu w takie thrillerowe klimaty. Niby bohaterowie tylko biorą udział w grze, gdzie stawką są długi, ale rzecz czerpiąc z pewnych wzorców, jak „Gra” czy nawet „Piła”, choć bez fizycznego torturowania bohaterów. Ale udręka psychiczna jest i napędza akcję. Ale jeszcze bardziej napędza ją ciekawość, co dalej. Podobnie, jak w „Pile” (a przynajmniej w jej dalszych częściach), mamy grupkę ludzi, którzy pozornie przypadkowo trafiają w sam środek gry. I niby wiadomo dlaczego, niby wiadomo, jakie tym wszystkim rządzą zasady i reguły, ale okazuje się, że nic nie jest takim, jak się wydawało, a każdy kryje swoje tajemnice. I to intryguje. tym bardziej, że z jednej strony mamy zaskakujące fakty, z drugiej kłamstwa na temat postaci, a odróżnić jedno od drugiego…

No jedna wielka gra i tyle. Niepewność i ciekawość, co dalej, co z tego wyniknie, co jeszcze się okaże. Czy to te postacie będą zmagały się przez kolejne tomy, czy może zmieni się ekipa biorąca udział w kolejnych rozgrywkach? A może będziemy śledzić dalsze losy już bez zmagań na arenie? Czas pokaże, na razie mamy walkę i są emocje, świetne wykonanie, akcja, klimat, fajnie nakreślone postacie… Szata graficzna trochę sterylna, ale udana, nastrojowa, mająca momenty.

ot bardzo przyjemny ogół. Coś dla fanów takich historii, jak „Kakegurui”. Kto lubi przygody dziewczyn-hazardzistek, nie będzie zawiedziony.