Mahabharata (sanskryt: Mahābhārata) – jeden z dwóch głównych hinduistycznych poematów epickich (obok Ramajany), znajdujący się w kategorii smryti i należący do głównych dzieł literatury indyjskiej. W hinduizmie nazywany jest piątą Wedą. Utwór jest często uznawany za najdłuższy epos na świecie. Zawiera 100 tys. ślok (200 tys. wersów), tak więc jest dziesięć razy dłuższy od Odysei i Iliady razem wziętych. Epos opowiada o historii starożytnych Indii. W jego skład wchodzi jedno z najważniejszych dzieł hinduizmu – Bhagawadgita. - czytamy w najpopularniejszej encyklopedii internetowej.

"Mahabharata" to też komiks autorstwa Igora Barańko. Narratorem jest Wjasa Dwaipajana, który snuje opowieść o końcu epoki bogów królów. O trzech pięknych siostrach - to Amba, Ambika i Ambalika - córkach króla Kaszi. O Bhiszmie, który porywa je pod przykrywką chęci poślubienia. O Ramie z Toporem, jego bezgranicznym oddaniu. O dziedzicu Dynastii Księżycowej księciu Wiktrawirjo. O mędrcu Dattatrei, któremu w walce wyrastały dodatkowe ręce. O boskiej krowie Kamadhenu. O szalonym pustelniku Samwarte. O bogach - jak stwórcy Brahmanie, opiekunie Wisznu i niszczycielce Śiwie. To po prostu opowieść wyjęta z mitologii hinduizmu.

To komiks o obyczajach, zasadach, kodeksie wedyjskim i regułach na jakich oparty jest hinduski świat. O medytacjach, piętnach, zemstach. O tych wszystkich wojownikach, pustelnikach, demonach. Dlatego też całość czyta się jak znakomitą opowieść fantasy. Bo i bóstwa oraz postacie opisane w "Mahabharacie" są ze świata fantasy. A Barańko umiejętnie przekłada tekst na język komiksu.

W przypadku ukraińskiego twórcy to jeszcze inna odsłona światów kreowanych przez Barańkę. Mieliśmy bowiem już jego podejście do Grecji ("Pitifiada"), Egiptu ("Egipskie księżniczki") czy Ukrainy (wydana niedawno "Wdówka"). I autor już wcześniej udowodnił, że potrafi wejść w różne klimaty. Nie dziwi więc, że równie pięknie - w dodatku w kolorze - pokazał też "Mahabharatę".

"Mahabharatę", której komiksowy ciąg dalszy nastąpi.