Tak źle zaprojektowanej okładki nie widuje się nader często. Tak zaprojektowana okładka nie zachęca do zakupu. Aczkolwiek, gdyby jednak każdy album komiksowy, zino-komiksowy, oceniano tylko po pierwszym wyglądzie, po okładce, to najlepiej nic nie kupować i nie czytać.

Z tego powodu i bez uprzedzeń dałem szansę opowieści graficznej pt. "Presentation" autorstwa Wojciecha Olszówki. Jak prezentuje się ona w szczgółach?  Zapraszam do lektury.

Wojciech Olszówka to znany trójmiejski rysownik komiksów, ilustrator, scenarzysta, współpracujący z Dziennikiem Bałtyckim, ściśle związany także z Wojewódzką i Miejską Biblioteką Publiczną w Gdańsku. Tylko wrodzona nieśmiałość autora, zaważyła na tym, że nie wiele o nim słychać w komiksowym światku, a szkoda. Gdy wydawnictwo Egmont ogłosiło konkurs na kontynuację prac Janusza Christy, był w ścisłej czołówce, wręcz godnie by kontynuował jego dzieło. Dopiero namowy i determinacja Bogdana Ruksztełło-Kowalewskiego, Pawła Nogi, Andrzeja Czerwickiego doprowadziły do opublikowania "Presentation" Wojciech Olszówka. Antologii wybranych prac autora z lat 2001 - 2012.

W antologii znalazło się siedem nowel graficznych, wykonanych w rożnej tematyce i stylistyce. Delikatne fantasy, abstrakcyjne przygody, prześmiewcze s-f, nawet post apokaliptyczne klimaty, a także małe coś niecoś, w stylu Koziołka Matołka. Dodam, że dobrego dowcipnego wierszowanego komiksu nigdy nie jest za wiele. Całe światy ukrywają się w tej publikacji. Pełen wachlarz tematów od „Śniegu” do "Królowej Lodu" - stworzonej na zasadzie dziwnego opowiadania, po klasyczne komiksowe opowieści takie jak: "Axor", "Bestie", "Einvernehmem" klimatem przypominający "Tajemniczy Rejs". W alternatywnych rolach występują kuzyni bohaterów stworzonych przez Janusza Christe. Albumik ten, jest w pewnym stopniu także hołdem złożonym wielkiemu Mistrzowi. Zauważalne jest, ze Wojciech Olszówka, potrafi posługiwać się własnym językiem narracji. Genialnie miesza różne konwencje, które z pozoru do siebie nie pasują. Łączy absurd z niedorzecznością, by na tym tle opowiedzieć mądrą historię. Potrafi skupić naszą uwagę, zaskoczyć i rozweselić. Jest to bardzo klimatyczne i sympatyczne czytadło.

Album wydało Gdańskie Wydawnictwo Komiksowe "Trójząb". Wydawnictwo to jest związane stricte z znakomitą komiksową ekipą biblioteczną "Pracownia Komiksu", są oni także organizatorami Bałtyckiego Festiwalu Komiksu. Niestety pomimo pewnego doświadczenie, nie udało im się ustrzec kilku błędów. Na pewno każdego odstręczy okładka, (która jest pracą malarską Anety Polewczak), została ona źle skomponowana, przejawia objawy pixelozy, dobrano do niej brzydką czcionkę, a przede wszystkim całość rozmywa się w tak dużym formacie wydania. Szkoda, bo po zapoznaniu się z pracami artystki, na pewno jest w nich potencjał. Dziwne, że nie wykorzystano np. wolnych kartek do pokazania jej dorobku. Do minusów zaliczyłbym jeszcze brak jakiejkolwiek korekty w tekstach. Czas przejść do clou, czyli do mocnych stron i podsumowania.

Wojciech Olszówka to doskonały scenarzysta i rysownik. Jako artysta kompletny, czerpie i inspiruje się w mądry sposób, w swoich pracach, z takich mentorów jak Christa, Rosiński, Wróblewski. Ten komiks potrafi zawrzeć ten magiczny, metafizyczny element znany z dzieł wspomnianych Mistrzów. Widać jak bardzo i szczególnie upodobał sobie Janusza Christę. Wojciech Olszówka autentycznie w genialny sposób potrafi połączyć różne stylistyki, konwencje. Zaobserwować można z jego prac wielką radość z tworzenia, także ogromną świadomość swoich zdolności. Przykład z komiksu: cartoonowi bohaterowie występują w tych samych planach i historiach co bohaterowie narysowani realistycznie. W jego rysunkach wygląda to przepięknie i nic się nie gryzie. Świat kreskówkowy idealnie współgra z realistycznym. Do tego cudne bohaterki, kosmici, zagadki sf, podrożę w czasie i przestrzeni , są to całe, kompletne byty, które pokazują talent i wielką wyobraźnie artysty. Co chwila puszcza do nas oko i rozwesela. Oczywiście widać, iż czerpie garściami z klasyki polskiego komiksu. Uważny czytelnik odnajdzie mocne elementy np. "Ekspedycji" - Bogusława Polcha, "Kajtka i Koka w Kosmosie", czy też nutę Mirmiłowa. Robi to jednak w tak subtelny, uroczy sposób, że wyciąga z nas pozytywne emocje. Czytając bawimy się tą konwencją, a po przeczytaniu "Presentation", nie jedna osoba sięgnie z sentymentu po stare zakurzone kolorowe zeszyty.

Polecam!