Jak na rzekomo najbardziej wyczekiwany od lat komiks od DC Comics, to "Liga Sprawiedliwości" jawi się mi jako przereklamowany szczyt efektownej przeciętności. Nawet od lat niezmienne rysunki Jima Lee tak zachwycające w czasach semicowych "X-Menów", dziś zwiastują co najwyżej uroczą przewidywalność i docelowy target, którym są trochę (niewiele) starsze nastolatki. Pojawienie się w kilku amerykańskich miastach harpiopodobnych stworów z tajemniczymi wybuchającymi kostkami zwracającymi na siebie uwagę miejscowych superherosów, błyskotliwe pyskówki i potyczki pomiędzy tymiż, doszczętnie zdemolowane metropolie, pojawienie się głównego adwersarza, herosi dostający w kość by naście stron później zrewanżować się tym samym - czego tu nie ma.... A raczej czego tu nie ma, czego nie było wcześniej? Niczego. Czy tak ma wyglądać reboot jednej z najważniejszych serii wydawnictwa, który ma być najbardziej wyczekiwanym komiksem pośród tzw. New 52? Wątpię. I dlaczego niepokonany początkowo Darkseid tak łatwo daje się obić Supermanowi i spółce pod koniec historii? Że niby chodzi o to, że początkowo każdy z herosów startował do niego na solówkę, a później walczyli już w kupie? Miałkie to jakieś. Spektakularne, lecz miałkie. A może po prostu zabrakło pomysłu na zakończenie z prawdziwego zdarzenia?

"Liga Sprawiedliwości" czy jak kto woli "JLA" od Morrisona, której namiastkę otrzymaliśmy 10. lat temu od Fun Media była nieprzewidywalna i zuchwała, tu dostajemy banalną historyjkę o tych dobrych walczących z tymi złymi. Napisaną sprawnie, ładnie narysowaną, a co za tym idzie przyjemną w odbiorze i szybko się czytającą, ale i nie oferującą nic ponadto co dotychczas widzieliśmy. Rozmyślność to czy wypadek przy pracy? Nie mnie oceniać, ale wbrew powyższym zarzutom mam nadzieję, że obecna "Liga Sprawiedliwości" się u nas przyjmie, bo to będzie oznaczało, że w najbliższej przyszłości jest szansa na dużo ciekawsze "Justice League Dark". A tymczasem: przeczytać, ale nie zapamiętać.