„Trzy cienie” są niby prostą historią. O miłości. Tej rodzicielskiej. Ale za to jak opowiedzianą!

A tę prostą historię zawarł w swym komiksie Cyril Pedrosa. Oto Louis i Lisa. Szczęśliwa para pomieszkująca sobie gdzieś na odludziu ze swoim kilkuletnim synkiem – Joachimem. Żyjąca bez żadnych większych zmartwień, właściwie chwytając to, co przynosi im każdy kolejny dzien. Aż do chwili, gdy w pobliżu ich chaty pojawiają się trzy złowrogie cienie. Początkowo trzymające się z daleka, z czasem coraz bliżej podchodzące do domu. Kim są? Czegóż szukają w spokojnych progach? Ano – jak się okazuje – Joachima. Złowrogie cienie, z którymi – według przepowiedni – nie warto nawet próbować walczyć. I tak bowiem dopną swego. Louis jednak nie poddaje się tak łatwo. Pakuje manatki i próbuje zbiec z synem za wielką rzekę. Z nadzieją, że w ten sposób uchroni malucha przed śmiercią…

Piękna to historia. Opowiedziana bez pośpiechu, po prostu sobie powolutku płynie przez komiksowe plansze… Historia wzruszająca. O nadziei, o wierze w moc uratowania kogoś najbliższego, o przeznaczeniu i o złamanym sercu ojca. Wyrysowana w bajkowy sposób - w sumie nie powinno to dziwić, Cyril ma za sobą współpracę z wytwórnią Walta Disney’a, jako animator pracował przy „Dzwonniku z Notre Dame” i „Herkulesie”. Szybko została doceniona przez krytyków na całym świecie. Również w Polsce. Dowodem na to drugie już wydanie albumu. Pierwsze - z roku 2009 - od dawna było niedostępne. Nowe właściwie nie różni się od pierwszego. Ta sama okładka, żadnych dodatków. To powielenie tej samej pięknej historii.

To dobrze. Nie będą się o nie bić kolekcjonerzy, a przez to wznowienie ma szansę trafić do tych, którzy zachwycili się innymi komiksami Pedrosy dostępnymi na rynku - myślę to o „Portugalii” oraz dodatku do niej jakim był „Szkicownik portugalski”. I choć „Trzy cienie” nie są realne jak perypetie z Półwyspu Iberyjskiego (są też czarno-białe a nie kolorowe) też powinny zachwycić tych, którzy zachwycili się i „Portugalią”. Proszę spróbować.