Grant Morrison ("JLA: Ziemia 2", "New X-Men") to twórca niepokorny i czołowy autor nurtu tzw komiksu moralnego niepokoju. To autor, który nie unika trudnych kwestii, a jego scenariusze wyróżniają się niesamowitą dojrzałością i głębią. Nic więc dziwnego, że za cokolwiek się bierze, wychodzą mu arcydzieła. A "Arkham Asylum" to jedno z najlepszych dzieł tego twórcy, zajmujących swe miejsce na liście najwybitniejszych komiksów wszechczasów.

Sama fabuła jest prosta, acz niezwykle poprowadzona. 1 Kwietnia Joker wszczyna w szpitalu psychiatrycznym Arkham bunt, bierze zakładników i przejmuje kontrolę nad placówką. Żądanie ma tylko jedno: by Batman wszedł do środka i zagrał z nim i resztą chorych psychicznie skrajnie niebezpiecznych szaleńców w dziwaczną grę...

Jeśli hasło "komiks" kojarzy wam się z historyjkami dla dzieci, lektura "Azylu" może być dla was niemałym szokiem. Dostaniecie bowiem ciężką i mroczną historię psychologiczną, studium szaleństwa i okrucieństwa, pełną drastyczności i prawd o demonach kryjących się wewnątrz nas samych. Tu Batman poddany zostaje psychoanalizie i boi się, że gdy przekroczy prób Arkham poczuje się jak w domu. Analizowani są też przestępcy, których tu zamknął, ale nie tylko. Nad wszystkim przez cały czas czuwa duch założyciela szpitala, Amadeusa Arkhama, i jego tragiczna historia zaczyna się w pewnym momencie przeplatać z życiem Batmana. Prowadzi to do swoistego zmitologizowania wizerunku człowiek nietoperza i poznania jego demonów.

Całości pięknie dopełniają oniryczne rysunki Dave'a McKeana, będące połączeniem różnych form plastycznych, z kolażem autentycznych zdjęć włącznie i stanowiące piorunującą mieszankę dla oczu. Pełne symboli i dosadności a zarazem umowności, balansujące na krawędzi raz hiperrealizmu to znów abstrakcji, tworzą niesamowicie duszny klimat. Kuleje nieco jednak końcówka. Wielki finał następujący zbyt łatwo, zbyt szybko, ale to jedyny zarzut odnośnie albumu.

Nie jest to lektura łatwa, ale na pewno satysfakcjonująca. A już na pewno nie przeznaczona dla dzieci, jako że spotykamy się w niej np z samookaleczaniem, dzieciobójstwem itp.

A na koniec jeszcze kilka słów o samym wydaniu. Posiadam bowiem edycję TPB (Trade Paper Back) i jak na tego typu rzecz jest ona wydana niezwykle starannie. Grubsza, kartonowa oprawa, gruby, kredowy papier i świetna jakość druku.

Tak więc "Arkham Asylum" (bo i pod takim, skróconym tytułem komiks ten jest znany) polecam całym sercem wszystkim tym, którzy cenią sobie piękne plansze i genialny scenariusz. Dla mnie byłą to wspaniała przygoda.