Jeff Smith jest niezaprzeczalnie gwiazdą światowego komiksu, a jego fantastyczna seria „Gnat (Bone)” dorobiła się niezliczonej ilości nagród. Tymczasem ten wybitny artysta ma w swojej "stajni", jeszcze kilka wspaniałych autorskich serii i także namalowanych w tej jego charakterystycznej kreskówkowej manierze, a jedną z nich jest RAPP (w oryginale RASL)!

W ubiegłym miesiącu dzięki wydawnictwu Egmont, także ta (ponad 460 stronicowa) powieść graficzna i tworzona pierwotnie w czerni i bieli pomiędzy 2008, a 2012 rokiem – doczekała się pięknej zbiorczej edycji. Edycji w której zadbano o każdy element rzemiosła edytorskiego, a jeszcze wydanej na twardo, z solidnym grzbietem i na pachnącej kredzie, lecz zarazem (w przeciwieństwie do pierwodruku) w całości pokolorowanej przez Steva Hamakera.

Na wstępie także muszę zaznaczyć, iż RAPP ze względu na (co rusz) występujące sceny miłosne nie jest komiksem dla młodszego czytelnika, a dla dojrzalszego. Warto także podkreślić, iż historia zaprezentowana w RAPP'ie została podana w klimatach czarnego kryminału, z elementami SF i z motywami przygodowo-awanturniczymi, a w której nie brakuje elementów jakby wyjętych z serialu „Z archiwum X”.

Akcja całej opowieści zazębia się współcześnie, gdzieś na południowych rubieżach USA, zaś jej głównym bohaterem jest dr Robert Joseph Johnson a.k.a RAPP.

Nadmienić należy, iż RAPP jest jego dziwnym pseudonimem, a oznacza „Romantyczną Aferę z Prędkością Ponaddźwiękową”.

Nasz chojrak jest (wojskowym) naukowcem i pracującym w tajnym rządowym ośrodku np. przy projektach związanych z przenoszeniem w czasie i w przestrzeni. Na podstawie zapisków geniusza Nicolasa Tesli i wraz z przyjaciółmi - z dr Milesem Rileyem i jego żonką Mają Riley - razem wykonali działające urządzenie tzw skafandra-t, a który służy do podroży miedzywymiarowych. Aczkolwiek nasza trójka badaczy miała rożne wizje na wykorzystanie tego urządzenia, a stan ten doprowadził ich do ostrego konfliktu. A w efekcie czego, RAPP postanowił ukraść skafander i tajne dzienniki Nikolasa Tesli.

A od tego momentu ruszyła lawina wydarzeń, które co rusz zaskakują i gdzie nasz intelektualny osiłek będzie musiał się zmierzyć z wieloma niezwykłymi przypadkami i wrogami.

Rządowi łotrzykowie na czele z Salvadorem „Sal” Crownem, a zwanym jaszczurem staną się dla RAPP'a największym problemem, a w jeszcze w tle pojawią się uczucia, tajemnicze przypadki medyczne, widmowa panienka i wiele innych czubów! A nie dość tego w tle intrygi, zdrady, przygody, strzelaniny i inne smaczki, a to nawiązujące do eksperymentu Filadelfijskiego, a to do przypadku Tunguskiego. Jednakże, aby nie psuć Ci radości z lektury, to na tym zakończę przybliżanie zarysu fabuły.

Jeff Smith zainicjował vel wymyślił vel stworzył genialną opowieść. Autentycznie pierwszorzędną, taką jakby wyjętą z kolejnego odcinka kultowego serialu „Strefa mroku” zmiksowanego z kolejnym odcinkiem„ Z Archiwum X”. Notabene znajdziesz tu wiele nawiązań do wspominanych seriali, ale przede wszystkim bardzo wiele bezpretensjonalnej zabawy podczas czytania, a więc mamy tu do czynienia ze stylistyką przygodowo-awanturniczą i wymieszaną z mrocznym kryminałem, z elementami horroru i z bardzo dużą dawką SF.

Clou scenopisu stanowią podróże pomiędzy wymiarami i równoległymi światami, które niejeden raz pojawiały się w popkulturze i w historiach komiksowych, aczkolwiek nigdy nie smakowały, aż tak dobrze, jak w zaserwowanym tu komiksie, a właściwie, to w tej w pełni zamkniętej opowieści graficznej.

W tym dziełku Smitha na jednej stronie szali znalazło się jeszcze miejsce dla wielowątkowych intryg i opartych na wątkach psychologiczno-obyczajowych. Tzn. na miłosnych uniesieniach i stosunkach (do siebie) poszczególnych postaci. Tia, hmm, jak zwał tak zwał. A na drugiej stronie szali znalazło się również miejsce na mocną warstwę sensacyjną, szamanistyczną i na biograficzną, a dotyczącą postaci Tesli. A wszystkie owe temaciki są spięte logicznymi klamrami! Klamrami złożonymi z retrospekcji i ze wspomnień.

Bo Jeff Smith niczym najlepszy krawiec uszył tą opowieść dla czytelników z pietyzmem i pokazał, iż potrafi tworzyć nie tylko historyjki o słynnym Gnatowie. Pokazał iż potrafi połączyć znane popkulturowe motywy - po swojemu, autorsko i w jeden spójny i wyrazisty i bardzo wciągający przekaz!

Podsumowując, od tego ogromnego (wydanego przez Egmont jakże wspaniale) tomiszcza, po prostu nie sposób się oderwać! Bo jest to przewyborne wakacyjne czytadło, które zdecydowanie warto posiadać w swojej biblioteczce!

Polecam!