Małe miasteczka często mają swe tajemnice. Tak jest w przypadku nadmorskiej mieściny, do której trafia Serge Dougarry. Koleś, który onegdaj reklamował tuńczyka bluemare, a dziś próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczego stwora zamieszkującego podobno morskie odmęty.

Serge o miejscu, w którym się znalazł mówi wprost: „Co za zadupie”. Ściąga go tu mały chłopiec, snujący opowieść o tajemniczym krakenie, który - raz na pewien czas - daje znać o sobie, zabierając kolejne ofiary. Czym jest kraken? W 1752 roku biskup i przyrodnik Erik Pontoppidan miał opisać go słowami: „Największe i najbardziej imponujące ze wszystkich stworzonych zwierząt i bez wątpienia najogromniejszy potwór morski na świecie.”

Ów kraken ma szaleć u wybrzeży Francji, w niewielkiej mieścinie, która kiedyś bogaciła się na sprzedaży ryb. Dziś dobre czasy są tylko wspomnieniem. Winnym ma być kraken. Symbol pierwotnej siły, która miesza na wybrzeżu co i raz wyrzuca na brzeg kolejne swoje ofiary. Rybaków, mieszkańców… Walczyć chce z nim mały Damien. Czternastolatek, który miał przeżyć jedną z akcji krakena. Teraz chce wziąć odwet.

Kraken dał tytuł komiksowi, jaki stworzyli Emiliano Pagani (scenariusz) i Bruno Cannucciari (rysunki). Kraken w nim może być jednak wszystkim. Stojącym w pobliżu zakładem pracy, przez który przetrzebiono ławice ryb. Czymś, co siedzi w głowie mieszkańców. Duchem. Mitycznym potworem, którzy rzeczywiście zamieszkuje głębiny. Naiwnością. Demonem w ciele człowieka. Każdy ma bowiem takiego krakena, jakiego sobie stworzył…

„Kraken” jest komiksem, w którym autorzy wykorzystują wierzenia i obawy małej społeczności a także bazują na relacjach panujących między jej członkami. Scenariuszowo „Kraken” przypomina dokonania, do jakich przyzwyczaił nas Tony Sandoval – meksykański twórca stale obecny w ofercie Timofa. Rysunkowo to nieco inna bajka, ale również wpisująca się w turpistyczny klimat.

Coś dla fanów Sandovala.