CZEKA CIĘ WYNATURZONA ŚMIERĆ

Każdy, kto choć trochę interesuje się Japonią, prędzej czy później musiał trafić na jakieś legendy o Kraju Kwitnącej Wiśni, w tym, oczywiście, także te miejskie. A jaka jest najsłynniejsza z nich? Nie, nie o kasecie wideo, która zabija, a o kobicie zwanej Kuchisake-onna – zjawie z rozciętymi ustami, która zadaje ludziom pytania i pozbawia ich życia. I na niej właśnie oparta jest niniejsza manga. Klimatyczna i udana jednotomówka, która spodoba się wszystkim miłośnikom horrorów.

Kazuki jest chłopakiem, jakich wiele. Studiuje, mieszka sam, spotyka się z kuplami. Czasem coś mu wychodzi, czasem nie, ale jakoś sobie radzi i nic niezwykłego nie dzieje się w jego życiu. Przynajmniej do momentu, kiedy wyrzucając śmieci późnym wieczorem zauważa ją. Dziwna kobieta, wariatka, ubrana jak Lolita, stoi przy śmietniku. Dziwnie się zachowuje, zadaje mu pytanie o siostrę, w jednej dłoni trzyma parasolkę, w drugiej pluszaka. Kazukiego coś w niej niepokoi, ale nie wie jeszcze co. Po kolejnym spotkaniu kobieta siłą wchodzi do jego mieszkania, wyprać swoją maskotkę, ale na tym koniec. Przynajmniej na razie. O co w tym wszystkim chodzi? I wtedy Kazuki słyszy legendę miejską o tajemniczej kobiecie w stroju Lolity, pojawiającej nocą i zadającej przypadkowym ludziom pytanie. Jeśli się na nie odpowie, kobieta zaczyna prześladować zapytanego, starając się zostać jego siostrą, a potem… Cóż, nieszczęśnik umiera ostatecznie wynaturzoną śmiercią. A przecież Kazuki odpowiedział na jej pytanie. Czyżby taki sam los czekał i jego? A jeśli tak, czy istnieje sposób uniknięcia go?

Legenda o Kuchisake-onnie to nie tylko współczesny wymysł. Znana już była w okresie Edo obejmującym lata 1603-1868. W latach 70. XX wieku powróciła w nowej formie, wywołując panikę. Podobno rzeczywiście krążyła wówczas kobieta ją udająca, choć nikogo nie zabiła. Tu na scenę wkraczają pewne fakty – według informacji, do jakich pewien koroner dotarł w roku 2007, rzeczywiście pewna kobieta ścigała wówczas dzieci, ale w trakcie takiego pościgu wpadała pod samochód i zginęła na miejscu. Co ciekawe jej twarz była rozcięta tak, jak w legendzie.

Cóż, któż z nas nie zna takich historii? W naszym kraju też ich nie brakuje, zaczynając od opowieści o czarnej karocy, przez czarną wołgę, która bezpośrednio z niej wyewoluowała, po pamiętne plotki o Szatanie, który w okolicach roku 2000 pytał ludzi o godzinę, a po tygodniu, o podanej porze, zapytany umierał. Popularność tego typu historii nie powinna nikogo dziwić. Wszyscy lubią się bać, a jednocześnie podobne przekazy stanowią przestrogę przed rozmawianiem z obcymi, chodzeniem samotnie po zmroku w różne miejsca i tak dalej. A jednocześnie to temat samograj, bo korzystając z naszych pierwotnych lęków i łącząc je z posmakiem realizmu, jaki daje legenda miejska, tworzy mieszankę, która autentycznie przemawia do wyobraźni. Na tym właśnie opierał się przecież sukces „The: Ring – Krąg”.

I tak rzecz ma się z „Wypaczoną”. Choć o Kuchisake-onnie wiele już było opowieści, filmowych i komiksowych, a dzieło Haruto Ryo jest bardzo luźno oparte na materiale źródłowym, zgrabnie wykorzystuje emocje, jakie towarzyszą tej legendzie. Dzięki temu manga, która sama w sobie nie jest zbyt mroczna ani brutalna, nabiera mocy. Owszem, mroku i krwi wcale tutaj nie brakuje, tak samo, jak i nastrojowych scen. Sama historia też jest ciekawa, dobrze przy tym poprowadzone i z niezłym zapleczem obyczajowym.

Do tego mamy udaną szatę graficzną, dość lekką i prostą, jak na horror, ale przyjemną i potrafiącą dobrze wykorzystać estetykę grozy. Samo wydanie zaś prezentuje się bez zarzutu, ba, wręcz doskonale. Zamiast dwóch oddzielnych tomów, całą opowieść mamy w jednym, grubym tomiszczu. W konsekwencji za ponad 420 stron naprawdę dobrej mangi płacimy niespełna 30 zł (a to cena okładkowa, więc jak poszperacie w promocjach, znajdziecie mangę sporo taniej). Dlatego jeśli lubicie horrory i miejskie legendy, sięgnijcie, bo warto.