Tym razem pojawia się w dolince niebezpieczeństwo. Z powodu dziwnego, nieakceptowanego przez mieszkańców dolinki zachowania sroki dochodzi do pożaru. Teraz wszyscy, którzy w niej mieszkają, muszą znaleźć sposób na okiełznanie żywiołu. Będzie to jednak wiązało się nie tylko z doskonałą współpracą czy przekonaniem do własnej racji, ale przede wszystkim przezwyciężenia pewnych stereotypów. Tym razem autorka stawia nie na refleksję, a na akcję. Jest to też doskonała lekcja negocjacji dla małego czytelnika oraz ukazanie, że wykluczenie kogoś nie jest wyjściem z trudnej sytuacji – trzeba się dogadać i znaleźć satysfakcjonujące dla wszystkich stron konfliktu wyjście.

MALUTKI LISEK, WIELKI DZIK I… HUK

W tym komiksie malutki lisek jest naprawdę malutki. Wielki dzik – wielki. Razem tworzą duet doskonały. Taki, w którym jeden za drugim idzie w ciemno.

Malutkiego liska i wielkiego dzika wymyśliła Berenika Kołomycka. Komiks z nimi zgłosiła, gdy ogłoszono „Konkurs im. Janusza Christy na komiks dla dzieci”. Zauroczyła jurorów. I wcale mnie to nie dziwi. I nie dziwi, że malutki lisek i wielki dzik stali się szybko bohaterami całej serii komiksowej. Na początku, w 2015, był album „Tam”. Później przyszły kolejne, w których autorka trzymała się prostych tytułów. To „Najdalej”, „Świt”, „Tamtędy” i wreszcie „Huk”, który premierę miał tej jesieni. W każdym z nich Berenika Kołomyska rozwijała świat małego liska i wielkiego dzika. Wystawiała zwierzaki na kolejne próby, w tym na próby przyjaźni. Ze wszystkich oczywiście wychodziły one obronną ręką. To znaczy łapką i raciczką.

Seria komików „Malutki lisek i wielki dzik” opowiada o przyjaźni, wzajemnym zaufaniu, o wierze w drugą, bliską „osobę”. W albumie „Huk” bohaterowie wracają pod swoją ukochaną jabłonkę w dolince. Dolince, gdzie pojawiają się kolejni bohaterowie: zając, borsuk, jeż, mysz, sowa, wiewiórka, piżmak czy sroka. Dzięki temu autorka może rozbudować fabułę. Ale też może przemycać wiadomości o kolejnych zwierzakach i wzajemnych zależnościach między nimi - np. między bobrami a piżmakiem.

Nie da się nie zachwycić warstwą graficzną serii . Berenika Kołomycka maluje poszczególne plansze, stosuje odważną kolorystykę. Nieco psychodeliczną (momentami jej komiks przypomina przygody radzieckiego Kubusia Puchatka; kto nie widział niech poszuka w internecie), osadzoną w stylistyce lat 60. i 70.

Seria na szczęście zdołała zadomowić się na polskim rynku. Dowodem na to piąty już album. Dowodem też nagrody, jakie zdobyła Berenika Kołomycka – by wspomnieć nagrodę Polskiego Stowarzyszenia Komiksu za rok 2017 oraz 2018 w kategorii „Najlepszy komiks dla dzieci”. I nie zdziwię się, jeśli podbije jeszcze rynki europejskie. Czego autorce z całego serca życzę. Ten malutki lisek i jego kumpel wielki dzik po prostu na to zasługują. Tak zwyczajnie.