Święta Rosja ma nowego cara - jest nim nastoletni Iwan. Cagoj na czas szturmu na Żygańsk wstępuje do oddziału Carystów. Caryści mieszają się z grupą uchodźców i w momencie gdy sterowiec z dostawą broni podchodzi do lądowania, przypuszczają zwycięski atak. Strażnicy zatrzymują ciężarówkę Cagoja - Gwiazdę i pilotującą ją Czarownicę. Ku swojej uciesze pułkownik Sulkow odkrywa, że zatrzymana kobieta również należy do Białego Skrzydła. Po wygranej bitwie car Iwan i Oblivia zamierzają wziąć ślub - nie jest to jednak według myśli Sulkowa i Jodorowa, a tym bardziej Cagoja, który wściekły opuszcza salę narad. Nie stawia się na ślub siostry, ale z oddalonego tarasu w hołdzie młodej parze odgrywa na skrzypcach piękną solówkę. Pani Selmer dowodząca szturmem na Żygańsk zamierza spędzić z Cagojem upojną noc. Przyjemne chwile przerywa jednak pułkownik Bari dobijający się późną nocą do drzwi i wykrzykujący coś o zdradzie - Białe Skrzydło wreszcie zaczęło działać. Cygan przebija się przez zablokowane drzwi, ale na korytarzu znajduje już tylko trupa pułkownika. Po chwili atakuje go Czarownica, która rani Big Bena. Na szczęście osiłkowi udaje się wyrzucić ją przez balkon. Najemniczka po gzymsach pałacu dostaje się do pokoju, gdzie Iwan i Oblivia spędzają noc poślubną. Bierze Oblivię na zakładniczkę. Pojawiają się Sulkow i Jodorow, przywódcy Białego Skrzydła. Chcą zabić Cygana i Oblivię, ale w ferworze walki Jodorow zostaje zasztyletowany przez Iwana, a Sulkow znokautowany przez Cagoja. Czarownica znika. Do akcji wkraczają Caryści - Iwan będący fałszywym, podstawionym przez Jodorowa carem zostaje zastrzelony. Umiera na rękach Oblivii.