Brawurowa adaptacja „Teatrzyku Zielona Gęś” Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Dzięki sercu, które Kasia włożyła w interpretacje scen z „Teatrzyku Zielona Gęś" (nauczona doświadczeniem Roberta ze skeczu „W szponach kofeiny"), utwory Gałczyńskiego jeszcze dobitniej ukazują absurdy życia i groteskowe postaci Polek i Polaków. Mazur i Gałczyński to połączenie, które zasługuje na słodycze popularności (ale tylko ona może je zjeść).