CHOMICZKI W CZARNOBYLU

Chociaż głównych ról nie grają tu myszy ale ukraińskie chomiczki, nie da się nie zauważyć nawiązań serii „Książęca wola” do „Mysiej straży” KLIK. Na szczęście nie przesłaniają one patentów, które stosują autorzy znad Dniepru.

Dzielna ekipa chomiczków próbuje odnaleźć zaginionego księcia Marchewsława. Przed rokiem wyruszył z Kijowa i od tamtego czasu słuch o nim zaginął. Pojawiają się więc dwa pytania. Czy jeszcze żyje i wróci? Czy też postawić już na nim „krzyżyk” i poszukać następcy? Za wygraną nie daje czwórka z Kijowa. Rusza w poszukiwania księcia. A ten może być w legendarnym Niebiańskim Pałacu bogini Nadziei leżącym gdzieś na zapomnianym terenie wokół Miasta Olbrzymów.

Miastem Olbrzymów okazuje się być Prypeć. Nadzieją wysiedlona z niej dziewczynka, którą bawiły… chomiczki. Przodkowie tych gryzoni, których poznajemy na kartach komiksu. Autorzy zastosowali ciekawy zabieg pokazujący odradzający się świat chomiczków po wielkim wybuchu. Ale świat, który przypomina Ruś Kijowską. Jednocześnie w świecie tym pojawiają się oligarchowie i fałszywi bogowie próbujący podporządkować sobie społeczność. Pojawiają się nawiązania do tego, co dzieje się obecnie w Ukrainie. Stąd nawoływania do powstawania przeciwko najeźdźcy, do tworzenia własnych państw. W komiksie ci silniejsi pokazani są jako panoszące się szczury próbujące narzucić swoją wolę niezdecydowanym myszom. Chomiczków bowiem do niczego przekonywać nie trzeba. Dla nich wolność to świętość!

Ta żonglerka czasami i nawiązania do przeszłości Ukrainy stanowią o sile komiksu. Dzięki pomieszaniu czasów i scenografii scenariusz Denysa Fadejewa może wędrować po najróżniejszych miejscach i momentach z dziejów naszych sąsiadów. Nałożenie zwierzęcych masek też pozwala na uniknięcie dosłowności. Graficznie kawał solidnej roboty odwalili Maksym Bohdanowskyj (rysunki) i Kateryna Martynuk (kolory). Oddali i klimat starego Kijowa, i opuszczonej Prypeci, obok której pojawia się sarkofag nad elektrownią w Czarnobylu.

„Książęca wola” ukazuje się obok innej ukraińskiej serii - cyberpunkowej „Woli”. W porównaniu z nią chomiczki są przygotowane z myślą o nieco młodszym odbiorcy. Choć stanowią też ciekawą formę popularyzowania wiedzy o Ukrainie. Poszczególne albumy wyposażone są w plansze historyczne poruszające kwestie, o których akurat mowa jest w komiksie. W pierwszej odsłonie była to Ruś Kijowska. W drugiej wybuch elektrowni z 1986 roku ale i… Wikingowie, którzy pojawiają się na Dnieprze.

„Książęca wola” to ciekawostka dla tych, którzy przed covidem i wojną włóczyli się wielokrotnie (to ja!) po Ukrainie, by chłonąć jej dzieje, zabytki i nie tylko ;) Będąca niejako próbą zaspokojenia głodu Ukrainy. Dla tych, którzy do tej pory nie mieli okazji postawić stopy nad Dnieprem może być początkiem przygody z Ukrainą. Wolną Ukrainą, gdzie – głęboko w to wierzę – będzie nam dane znów pojechać. I to niebawem.

Aha. „Książęca wola” jeszcze się nie kończy. Historia chomiczków będzie mieć swój ciąg dalszy.