KOBIETY, KTÓRE NIENAWIDZĄ MĘŻCZYZN

Komiksowe adaptacje powieści nie należą do często spotykanych, więc już choćby dlatego, z czystej ciekawości, warto byłoby sięgnąć po „Millenium”. Powodów jednak by to zrobić jest zdecydowanie więcej. Z jednej strony mamy ciekawą, popularną na całym świecie historię, z drugiej za całość wzięli się naprawdę znakomici twórcy, a wreszcie po trzecie seria graficzna ukazała się pod szyldem Vertigo, imprintu DC Comics, któremu zawdzięczamy takie legendy, jak „Kaznodzieja”, „Sandman” czy „Hellblazer”. Czyli znakomita rozrywka w mocnym stylu gwarantowana!

Mikael Blomkvist jest dziennikarzem pracującym dla pisma „Millennium”, ale w chwili, w której go poznajemy, jego kariera chyli się ku upadkowi. Wrobiony przez niejakiego Wennerströma traci wiarygodność, a na dodatek musi zapłacić grzywną i zmierzyć się z perspektywą utraty wolności. Ale niemal od razu pojawia się szansa, zgłasza się do niego Henrik Vanger, magnat przemysłowy, który ma nietypowe zlecenie. Oficjalnie Mikael ma spisać historię jego rodziny, nieoficjalnie – wyjaśnić sprawę morderstwa jego siostrzenicy, Harriet, która w roku 1966 zniknęła bez śladu. W zamian dostanie dowody machlojek Wennerströma i będzie mógł oczyścić swoje imię. Nie mając zbyt dużego wyboru Blomkvist zamieszkuje w niewielkiej wiosce, zaczynając śledztwo, w którym pomaga mu genialna acz nieprzystosowana społecznie hakerka, Lisbeth Salander. Jednak żadne z nich nie jest gotowe na to, co odkryją…

Chociaż tytuł pierwszej części słynnej trylogii Stiega Larssona brzmi „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”, śmiało można powiedzieć, że kobiece bohaterki żywią co najmniej proporcjonalnie silne negatywne uczucia wobec przedstawicieli płci brzydkiej. Sprowadzone przez nich do roli ofiar, wykorzystywane i poniżane, znajdują w sobie siłę pchaną nienawiścią by uciec albo odpłacić im tym samym. W brudnym świecie sekretów rodzinnych, oszustw na najwyższych stanowiskach, gwałtów, zbrodni i agresji, nikt nie jest tak naprawdę czysty ani dobry, a wszelkie przejawy podobnych wartości szybko są tłamszone. I to stanowi jedną z najmocniejszych stron trylogii Larssona. Cały ten brud i mrok, jak w najlepszych opowieściach noir. Ale jest coś, co przyćmiewa i to, i zagadkę do rozwiązania, i całą resztę także. Coś, a właściwie ktoś, ona, Lisbeth Salander – jedna z najlepszych kobiecych postaci, jakie pojawiły się w thrillerach. Ciekawa psychologicznie, wieloznaczna, intrygująca, kradnie całe show.

Co istotne, w komiksie udało się ją równie znakomicie oddać, co w książkach czy filmach, łącząc cechy znanych z adaptacji Noomi Rapace i Ronney Mary. Zresztą sama powieść graficzna też została znakomicie poprowadzona. Odpowiedzialna za scenariusz Denise Mina wykładała niegdyś kryminologię, a także napisała powieści „Pole krwi” i „Martwa godzina” – na temacie zna więc się znakomicie. A że przy okazji pracowała także nad komiksami z serii „Hellblazer”, wie jak radzić sobie w obrazkowym medium.

Za stronę graficzną zabrał się także znany duet. Leonardo Manco („Hellblazer”, „Wolverine”, „Druid”) oraz Andrea Mutti („Nathan Never”, „Daken Dark Wolverine”, „Wieczny Batman”) wykonali kawał dobrej komiksowej roboty. Nieszczególnie skomplikowanej, ale mrocznej, nastrojowej i świetnie pasującej do klimatu opowieści. Nie stronią od erotyki czy brutalnych, krwawych scen, a Lisbeth w ich wykonaniu prezentuje się znakomicie.

Na koniec warto także pochwalić polskie wydanie. Wydawnictwo Czarna Owca, które wcześniej nie miało doświadczenia w wydawaniu komiksów, postarało się by „Millennium” prezentowało się znakomicie. Papier kredowy, twarda oprawa, dodatkowa obwoluta i świetna cena przy solidnej ilości stron – tym lepsza, że pierwsze dwa tomy można kupić w cenie jednego, przekonują. Po prostu super.

Dlatego też polecam gorąco. Dla miłośników trylogii Larssona to pozycja absolutnie konieczna do poznania. Wielbiciele dobrych komiksów dla dorosłych natomiast także będą bawić się znakomicie. Bo „Mężczyźni…” to po prostu świetna powieść graficzna, którą czyta się z zainteresowaniem i przyjemnością. Warto!