Wydawnictwo Sideca nie przestaje pozytywnie zaskakiwać rodzimych czytelników. Podwójny dyptyk „Konkwistador” (na który także miał chrapkę wydawniczą Taurus Media) - pojawił się właśnie w księgarniach. Jak prezentuje się pierwszy tom, pierwszego cyklu „Konkwistadora” do scenariusza Jeana Dufaux z rysunkami Philippe’a Xaviera? Czy warto sięgnąć po kolejny? Wszystkie odpowiedzi uzyskasz już za momencik. Zapraszam do lektury.

Jeane Dufaux to jeden z tuzów światowego komiksu. Mający na swoim koncie ponad dwieście tytułów. Scenarzysta współdziałał z wieloma znakomitymi rysownikami. Byłbym ignorantem gdybym nie wspomniał o jego współpracy z Mistrzem Tadeuszem Baranowskim przy komiksie fantasy pt. „Historia wyssana z sopla lodu”. Szkoda, że ten wspaniały familijny album do tej pory nie doczekał się polskiej reedycji.

Dufaux uwielbia konwencję komiksu historycznego, lecz bardzo często wprowadza w nią wątki przygodowe, magiczne, metafizyczne, fantasy. W Polsce jest znany z serii „Skarga Utraconych Ziem”, „Drapieżców”, „Murena”, „Saga Valty”, „Giacomo C.” oraz „Krucjaty”.

„Krucjata” rozpoczęła jego współpracę z Philippe’m Xavierem. Od 2007 roku dzięki tej kolaboracji ukazało się na rynku frankofońskim siedem zeszytów z tego cyklu, oraz pierwszy tom kontynuacji pt. „Nomad”. Xavier jest artystą nietuzinkowym - wykształcanym w Stanach Zjednoczonych, lecz mieszkającym obecnie we Francji. Dzięki pracowitości, podróżom (w poszukiwaniu własnego stylu graficznego), zmysłowi obserwacji nauczył się bardzo wiele, a jego obecny styl przypomina prace Arkadiusza Klimka lub Yves'a Swolfsa. Xavier w USA dał się poznać jako autor serii „Legendlore”, oraz twórca komiksów do znamienitych magazynów Heavy Metal oraz Frank Frazetta Fantasy Illustrated Magazine. Aczkolwiek dopiero przyjazd do Europy i współpraca z weteranem Dufauxem pozwoliła mu na pokazanie w pełnej krasie jego rysunkowego pierwszorzędnego talentu. Zwróć uwagę na jego najnowszy komiks pt. „HYVER 1709”. Miejmy nadzieję, że ten tytuł pojawi się również w polskiej wersji językowej.

W trakcie (kończenia) tworzenia „Krucjaty” obaj twórcy zainicjowali kolejną serię nawiązującą do tematyki historycznej „Konkwistadora”. Do tej pory ukazały się dwa dyptyki. Jak pod względem fabuły prezentuje się pierwszy tom, pierwszego cyklu?

Autorzy przenoszą czytelnika do Meksyku, prosto do 1520 roku w czasy konkwisty. Rok po podbiciu Meksyku Hernán Cortés de Monroy Pizarro Altamirano, marqués del Valle de Oaxaca - wykorzystał aztecką przepowiednię o Quetzacoatlu - Pierzastym Wężu. Dzięki temu fortelowi, oraz koniom, broni palnej zyskał przewagę nad Aztekami. Równocześnie używając dyplomacji zaskarbił sobie przyjaźń władcy Montezumy. On i jego ludzie stali się wysłannikami bogów. Los bywa przewrotny, gdyż kiedy opuszczał Kubę popadł w konflikt z Velazquezem, a obecna ekspedycja do Nowego Świata nie miała aprobaty Króla Hiszpanii. Kiedy do Hiszpanii dotarły wiadomości o złotodajnych, bogatych terenach po drugiej stronie Morza Karaibskiego, (a tylko niewielka garść tych bogactw trafiła do kasy królewskiej), Cortés został uznany za złodzieja i zdrajcę. Przeciwko niemu wysłano armię pod dowództwem Pánfilo de Narváeza. Cortés znalazł się w potrzasku, musiał wyruszyć na przeciw Narváeza i jego karnej ekspedycji. W tym samym czasie najwyższy kapłan zwany „Oczu” poznał już prawdę o białych przybyszach. Odkrył, że „są śmiertelni”.

Pętla się zacisnęła, lecz dopóki jeszcze konkwistadorzy uważani są przez władcę Azteków Montezumę za Teulesów (wysłanników bogów) kapłani ich nie zaatakują. Hernán Cortés musi działać. Cichaczem wysyła grupę najbardziej zaufanych ludzi, pod dowództwem pięknej seksownej (i bezwzględnej - co odkryjesz czytelniku w komiksie) Cataliny Guerero. Awanturnicy ruszają prosto po skarb władcy Azteków. Wśród nich jest także wierny żołnierz Hernando Royo. Wkrótce oddział poszukiwaczy przygód wpada w pułapkę, zostaje zdziesiątkowany. Coś nadnaturalnego kryje się w dżungli. Osoba? Strażnik? Demon ? Jedno jest pewne. Nikt nie zabiera bezkarnie klejnotów imperium Azteków.

Choć scenariusz zaproponowany przez Jeana Dufaux, jest z pewnością dość standardowy, to i tak czyta się go jednym tchem. Nie raz widziało się w komiksie grupę najemników, którzy wyruszają na poszukiwaniu skarbów, a wszystko było wplecione w otoczkę autentycznych wydarzeń historycznych, a w tle szalały nieznane siły. Pierwszy tom „Konkwistadora”, pomimo sztampowości, bardzo wciąga, a wielowątkowość i poprowadzenie fabuły pokazuje, jak produkuje się  komiks, który czyta się pierwszorzędnie.

W sukurs opowieści podąża warstwa graficzna, która nawet na pierwszy rzut oka - widać, iż przygotowana została z ogromną starannością. Rysunki są najwyższej próby - bardzo wirtuozerskie, wyraźne, a równocześnie nasycone szczególikami. Widać w nich (plany amerykańskie) filmowość, polegającą na jednoczesnym pokazaniu postaci ludzkiej od wysokości nieco powyżej nóg do miejsca tuż nad głową. Widać w nich realizm i pietyzm. Philippe Xavier perfekcyjnie uchwycił realia otoczenia i przeniósł wszystko w czytelnym przekazie na karty komiksu, bardzo wiernie odzwierciedlając świat Ameryki Prekolumbijskiej. Na pochwałę zasługują klimatyczne, eksperckie kolory autorstwa Jean-Jacques Chagnaud. Właśnie przez zastosowaną kolorystykę owa historia ma w sobie tyle brudnego mroku i nadnaturalnego wyrazu.

W całości przekazu, nie byłoby tego wspaniałego efektu, gdyby nie zacne tłumaczenie autorstwa Jakuba Sytego. Na dobrą ocenę komiksu składają się jeszcze takie ważne elementy jak; znakomita cena w sklepach branżowych, papier kreda, klimatyczna czcionka. Co jedynie razi w tym zeszycie, to przepuszczenie kilku błędów (literówek).

Podsumowując! „Konkwistador” to tytuł, który nie zawodzi. W tym komiksie jest coś niepokojącego. Jest mistycyzm i mieszanina przygody, egzotyki, oparta na doskonale skrojonej narracji. Tajemnica, przygoda, wyraziści charyzmatyczni bohaterowie, fantastyczne prekolumbijskie pejzaże, taki zadziwiający świat znajdziesz w środku.

Piękne dopracowane grafiki, którymi będziesz się delektować, zatrzymają Cię na każdym kadrze przez dłuższą chwilę. Jeśli podobał Ci się „Long John Silver”, „Krucjata”, „Towarzysze zmierzchu”- to tym bardziej do gustu przypadnie Ci „Konkwistador”. Pierwszy tom nie zawodzi, wręcz buduje napięcie, wzmaga apetyt na drugi zeszyt, który zakończy pierwszy cykl.

Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy. Wyśmienite czytadło.

Zdecydowanie polecam!