ZAKLĘCIE KOŃCZĄCE WOJNĘ

Książki dla dzieci mają bawić i uczyć. Mają zabierać w niezwykłe miejsca, pokazywać zdumiewające, piękne rzeczy i mają nieść konkretny przekaz. Ale czy mają mówić tylko o rzeczach łatwych i z natury przyjemnych? „Podróż” Francesci Sanny to bajka, ale bajka niezwykle aktualna, traktująca o współczesnych problemach – wojnie i uciecze z rodzinnego kraju.

Pewnego dnia w kolorowe, spokojne życie jakie w nadmorskim mieście wiedzie wraz z rodziną mała dziewczynka, wkrada się koszmar – wybucha wojna. Konflikt odbiera wszystkim coraz więcej, tak, jak otaczającemu bohaterów światu odbiera kolory. Kiedy wojna zabiera ojca dziewczynki, a z kraju ucieka coraz więcej osób, także i ona wraz z bliskimi wyrusza w tytułową podróż, szukać nowego domu gdzieś za granicą, tam gdzie wśród dziwnych lasów wypełnionych równie dziwnymi zwierzętami kryją się dziwne miasta, a być może także i zaklęcie, które zakończy wojnę. Tak przynajmniej marzy się małej bohaterce niniejszej książeczki…

Już to pisałem powyżej, ale powtórzę się: „Podróż” Francesci Sanny to bajka. Ale bajka nietypowa. I to nie tylko ze względu na powagę poruszanych tematów, tak aktualnych w dobie humanitarnego kryzysu, który z każdym dniem pogłębia się coraz bardziej, ale przede wszystkim z uwagi na fakt, że ta kolorowa publikacja oparta jest na faktach. Jej autorka poznała we włoskim obozie dla uchodźców dwie dziewczynki, które opowiedziały jej swoje losy, a gdy po kilku miesiącach zaczęła zbierać podobne historie, połączyła je w jedną, poruszającą opowieść dla młodych odbiorców. Opowieść, w której nie ma wiele do czytania – królują przede wszystkim ilustracje – ale w tych nielicznych słowach wybrzmiewa naprawdę wiele treści.

Od strony graficznej „Podróż” prezentuje się ciekawie. Klasycznie baśniowe ujęcie tematu, biegłość w plastycznych technikach i prostota w prezentacji, splatają się z emocjami i tekstem w jedną, ujmującą całość, która przekona do siebie nie tylko najmłodszych. A przy okazji, pomimo wagi poruszanych kwestii, pomimo wojny, tragedii, śmierci i ucieczki od czarnej jak węgiel rzeczywistości, treść jak najbardziej nadaje się dla dziecięcych odbiorców. Nie ma tu przemocy, nie ma krwi, jest za to łagodnie podana prawda, która wywiera jednak swój wpływ.

Sięgnijcie, dajcie dzieciom, przeczytajcie sami, warto. Zmieniły się czasy, zmienił się świat, ale bajki pozostały tym, czym były od samego początku – pouczającą lekcją podaną w bardzo przystępnej formie.

Kultura Gniewu sukcesywnie rozbudowuje ofertę kierowaną do najmłodszego czytelnika. Oprócz komiksów - jak „Tymek i Mistrz” czy „Miś Zbyś” - edytor coraz częściej sięga też po książki ilustrowane. Do tej drugiej grupy zalicza się najnowsza publikacja spod szyldu Krótkich Gatek. To „Podróż”

Francesca Sanna zaczyna swą opowieść od sielankowego obrazu Bliskiego Wschodu zbudowanego z piasku na plaży. Z minaretami i charakterystyczną dla krajów arabskich zabudową. Ale i jak piasek nietrwałego. Łatwego do zniszczenia przez wojnę, przed którą trzeba uciekać do innego, lepszego świata. Tytułowa podróż to właśnie ucieczka. To wyprawa do krainy dziwnych miast, dziwnych lasów i zamieszkujących je dziwnych zwierząt. To wyprawa do miejsc, gdzie hidżab - popularny w starym miejscu - jest czymś obcym. Czymś nieznanym.

„Podróż” powstała na bazie opowieści dzieci uchodźców. Dlatego też pełna jest symboli. Czerń zalewająca spokojny świat, w którym mieszkają nasi bohaterowi oznacza coś złego. Podobnie pokazany jest smutek wdzierający się dosłownie do domu, gdzie do tej pory popijało się beztrosko herbatę. Graniczny mur musi być wysoki. I koniecznie ze złymi strażnikami. „Przerzut” przezeń musi być dosłowny. Podróż samochodem, w ciężarówce wypełnionej owocami czy glinianymi dzbankami oraz na rowerze z przyczepką zdaje się ciągnąć w nieskończoność.

Mur, przeprawa przez morze... Jakże to aktualne patrząc na to, co działo się podczas niedawnego marszu uchodźców z Bliskiego Wschodu po Bałkanach i próbach przebrnięcia przez wody morza Śródziemnego. „Podróż” ukazuje się w chwilę po tych wydarzeniach. I dobrze, że się ukazuje. Opowieść o tragedii uchodźców (tu porównywanych do ptaków) opowiedziana przystępnym językiem pozwoli najmłodszym zrozumieć cóż przeżywają ci, którzy szukają lepszego miejsca do życia.