COŚ SIĘ KOŃCZY, COŚ ZACZYNA

Siódmy tom „Bakumana” przynosi sporo zmian. Zmienia się kariera głównych bohaterów, zmienia się też ich życie, ale i na scenie pojawia się nowa postać, która może wiele namieszać. A to zaledwie część z tego, co czeka na Was w tej części.

Redaktor naczelny „Jumpa” podejmuje decyzją o zamknięciu dwóch serii: „Hideout Door” i „Trapa”. Mashiro i Takagi są w szoku, liczyli w końcu, że ich tytuł się utrzyma i przyniesie im sławę, a jednak znów muszą zaczynać od początku. A nie będzie z tym łatwo, bo brakuje im już zapału, a co gorsze pomysłów. Czy jednak będą w stanie długo wytrzymać bez mangi? Oczywiście, że nie! Dlatego też z tym większym zapałem biorą się do pracy nad kolejnymi tytułami, chcąc wrócić do magazynu one-shotami, zanim porwą się na kolejną serializację. Wszystko zdaje się iść po ich myśli, w końcu „Jump” nie chce ich stracić, ale czy rzeczywiście są aż tak znakomitymi twórcami, by spełnić swoje marzenia? I czy ich własny redaktor nie będzie dla nich większą przeszkodą, niż pomocą?
Na wszelki wypadek, gdyby miało im się nie udać zostanie mangakami, którzy żyją z rysowania i pisania, obaj udają się na studia. Tymczasem Nakai decyduje się wyznać Aoki swoje uczucia. Jakby tego było mało, Aoki i Takagi zaczynają wzajemnie pomagać sobie w stworzeniu postaci do mangi, a na dodatek pojawia się postać z przeszłości, która nie jest obojętna wobec Takagiego…

"Bakuman" od samego początku opierał się na dwóch rzeczach: pragnieniu tworzenia mangi i miłości. Każdy z tych aspektów był rozwijany cały czas, ale w niniejszym tomie można rzec, że osiągnął punkt kulminacyjny. Bohaterowie mierzą się z porażką, upadają, ale podźwigają się, starają pokazać na co ich stać i znów zmagają się z procesem twórczym i wydawniczym poniekąd od samego początku. W sferze uczuciowej natomiast zaczyna dziać się coraz więcej. Przybywa zakochanych postaci, relacje komplikują się jeszcze bardziej, problemów też nie robi się przez to mniej. Wszystko to czyta się absolutnie rewelacyjnie, klimat jest niesamowity, zabawa jak zwykle przednia, do tego dochodzą emocje i zakulisowe ciekawostki, zdradzające nam sekrety mang typu shounen - zarówno komedii, bitewniaków, jak i panchira oraz ecchi.

Warto przy okazji zauważyć jedną rzecz. W tym tomie problemy na polu twórczym bohaterów sprowadzają się głównie do tego, że choć tworzą świetne fabuły i rysunki, nie potrafią zarazem wykreować ciekawych postaci. Inaczej jest jednak z twórcami "Bakumana", bo ich bohaterowie nie tylko są ciekawi, ale przy okazji po prostu rewelacyjnie skonstruowani. Każdy z nich jest krwisty, rozpoznawalny i psychologicznie przekonujący. Ich charakter oddają doskonale także same ilustracje. Te zresztą są bardzo realistyczne, jak na mangę i doskonałe niemal w każdym calu.

Jeśli nie jest to jeszcze oczywiste, dodam dla formalności: polecam. I to bardzo, bardzo gorąco. "Bakuman" to seria, która spodoba się każdemu miłośnikowi komiksów, nie tylko mang.