Jeff Lemire - to jeden z tych twórców, którego nazwisko jest marką samą w sobie. Dowiódł tego autorskimi „Opowieściami z Hrabstwa Essex” oraz cyklem „Czarny młot” rysowanym przez Deana Ormstona i Dave Stewarta. Jak na ich tle wypada „Descender” - kolejna seria pisana przez Kanadyjczyka?

Już okładka zdradza, że tym razem będzie to kosmiczne science fiction. „Chłopiec” z niej to tak naprawdę mały android Tim-21. Jeden z trzech zagubionych we wszechświecie wytworów cywilizacji sprzed lat, odkrytych na księżycu Dirishu-6 . Dwa kolejne to górnik Wiertacz i „piesek” Zbój. Szybko stają się celem i złomiarzy, i dawnych twórców. Mieszkańców wykreowanego sprawnie i z rozmachem wszechświata.

Przyznać trzeba jednak jasno. „Dziecięcy” bohater sprawia, że historia – gdy dochodzi on do głosu – wydaje się nieco infantylna. Chociaż z założenia ma być brutalnie, ostro… Akcja ma być pełna pościgów, walki, prób dotarcia do Tima 21. Po jednej stronie pojawiają się piękna kapitan Telsa i były naukowiec rady zjednoczonej galaktyki Jin Quon. Z drugiej Ruch Zwolenników Likwidacji Robotów. Próbują dociec cóż wydarzyło się przed dekadą kiedy na firmamencie nagle pojawili się Żniwiarze…

I choć scenariusz Jeffa Lemiere nie porywa tak, jak w przypadku choćby wspomnianego „Czarnego Młota”, to „Descender” zasługuje na uwagę. Okładka nie zdradza w pełni perełki, jaką jest warstwa graficzna – odpowiadają za nią Dustin Nguyen i Steve Wands. Sporo w niej uproszczeń, sporo jedynie „nakreślonych” zarysów. W połączeniu jednak z paletą malarską - dominuje na niej chłodna, stonowana kolorystyka (wyjątkiem jest odcinająca się czerwień) - stanowią największą wartość komiksu.

Początek serii „Descender” to ustawianie pionków na szachownicy (lubię to porównanie). Zawiązywanie akcji. Przypuszczać można, że w kolejnych tomach ta pójdzie do przodu. Na razie jednak trudno jeszcze uznać serię za bardzo dobrą. W skali szkolnej zasługuje na razie na mocną czwórkę. W skali WAK – na siedem oczek.