Nigdy nie poznamy prawdziwej liczby Polaków wywiezionych na Sybir w czasie II wojny światowej i po niej. Jedni mówią, że było ich milion, inni twierdzą, że znacznie więcej – może nawet dwa miliony. Komuniście starannie zacierali ślady swoich zbrodni. Z domów wypędzano całe rodziny. Wśród tych, którzy trafili na nieludzką ziemię, było zatem kilkaset tysięcy dzieci.
 
Opowieść o losach małej Zosi, która wraz z matką, babcią i małym braciszkiem staje się więźniem Gułagu, jest hołdem dla wszystkich polskich dzieci, które znalazły się w lodowym piekle Sybiru. Dziewczyna próbuje zrozumieć na swój własny, dziecięcy sposób straszne rzeczy, które rozgrywają się wokół niej. Dlaczego nagle ona i jej najbliżsi stali się „elementem niepewnym” i „burżujami”, groźnymi dla ustroju socjalistycznego, dlaczego towarzysz Stalin rozkazał, żeby już nigdy nie wrócili do rodzinnego domu?
  
Fabuła komiksu powstała na podstawie życiorysu kilku nieletnich zesłańców, wybranych spośród wielu syberyjskich dzieci, których wspomnienia zostały utrwalone w archiwach wrocławskiego Centrum Historii Zajezdnia.
 
Komiks powstał dzięki współpracy Centrum Historii Zajezdnia oraz Stowarzyszenia Pamięci Zesłańców Sybiru we Wrocławiu przy wsparciu Gminy Wrocław.