0. Gentaro Koshigaya - Prolog

Statek dowodzony przez Gena wpadł na coś co jak widząc go przerasta. Będąc kapitanem musi dbać on o bezpieczeństwo swojej załogi... Po za tym na miejscu jest jego córka i byłoby dobrze zagwarantować jej mniej lub bardziej stabilną przyszłość. Efekt tego niestety był taki, że Tiita została sierotą, ale swoje przeznaczenie podobnie jak ojciec związała z wodą. W związku z tym trzeba jakoś zarabiać na życie, a łowca rzadkich okazów to fach tak samo dobry jak każdy inny...

1. Tiita Myu Koshigaya

Samo polowanie nie przebiega zgodnie z założeniami bo tym razem trzeba złapać coś obdarzonego własną inteligencją... Co wcale nie chcę skończyć w akwarium. Chwilowo złapanie wieloryba kończy się zupełną porażką, a czas wolny Tiita może przeznaczyć na uczczenie urodzin ojca. Co prawda brakuje jeszcze trzech dni, ale co tam.... Zostaje jednak przyłapana z butelką wina przez Nochola, któremu zupełnie nie podoba się fakt, że jego przełożona wszelkie kłopoty topi w alkoholu. Te domysły nie kończą się dla niego zbyt przyjemnie, ale okazuje się, że zwołano naradę, więc nie będzie większych uszkodzeń ciała. Załoga uważa, że obecny obiekt trochę przerasta siły pani kapitan i lepiej byłoby zrezygnować. Podobne dywagacje zdecydowanie się Tiicie nie podobają i przenosi ona pod prysznic swoje wątpliwości względem dowodzenia statkiem. Życie byłoby o wiele prostsze gdyby jej ojciec przeżył, ale rozmyślania przerywa przybycie Michaiła. Ma on wystarczająco dużo cierpliwości, żeby poczekać na ubranie się pani kapitan. Broni ona jednak swego postanowienia głównie po to, żeby nie okazać się zupełnie bezużyteczną. Do Michaiła ma od czterech lat żal, że wyniósł jej ojca... Rozmowa zostaje przerwana odnalezieniem celu i zabawa może zacząć się na nowo. Tym razem udaje się złapać co trzeba, chociaż nerwy Tiity narażone są ponownie na ciężką próbę. Andy chciałby chyba pomóc swemu przyjacielowi. Ten jest ciężko ranny i nie ma przed sobą zbyt przyjemnych perspektyw. Obydwaj są żołnierzami i obaj wiedzą, że w obecnej sytuacji do zrobienia zostało tylko jedno...

2. Joshua L. Balboa

Tytułu najlepszego łowcy na planecie nie zdobywa się przy okazji, tylko ciężką pracą. Dobra marka zaś oznacza, że to klienci się zgłaszają do Tiity a nie na odwrót. Tym razem musiała ona pójść na spotkanie z Balboą, który nie był z tego faktu zadowolony. Zlecenie jakie otrzymali jest o tyle dziwne, że obiekt który ma zostać złapany wcale ma nie być żywy. Dla Tiity byłby to dyshonor, no ale takie jest zlecenie. Po za tym okazuje się Balboa nie zawsze się tak nazywał... i że w gruncie rzeczy wszystko jest przykrywką jakiegoś planu. Tiita jest tym przerażona i sfrustrowana swoimi zdolnościami przywódczymi, które stara się rozwiać Mei. Częściowo jej się udaje, ale pani kapitan ma pewne wątpliwości odnośnie budowy swojej klatki piersiowej, na co już odpowiedzi nie otrzymuje. Tiita zostaje gwałtownie obudzona i okazuje się, że natrafili na gigantyczny statek piracki. Balboa i Jeff są zdecydowanie dokonać abordażu, ale kapitan nie zamierza wypuścić byle gdzie członka swojej załogi. Atak należy do średnio udanych, jednak większość punktów udaje się zrealizować. Na pokład wraca dwójka z trójki osób które z piratami chciały walczyć... Tiita odwiedziła swoją bliską rodzinę, ale wszystko co miłe szybko się kończy. Z jakiegoś nieznanego powodu Mei nie zdecydowała się ponownie zejść na ląd.

3. Mei Myu Lynn

Tiita ma żal do przyjaciółki, że odwiedziła swoich rodziców. Jednak po Mei nie widać, żeby specjalnie tego żałowała. Nichol zauważa, że Tiita jest trochę nieobecna duchem, ale nie zwraca na to większej uwagi. Natomiast zwrócono uwagę na fakt, że wprowadziła statek w sztorm i należałoby się dowiedzieć co dalej. Z tą misją wyruszył właśnie Nichol który wszedł do pokoju pani kapitan, kiedy ta była w łóżku w swoim tradycyjnym dla tego miejsca stroju... Co oznacza, że jeszcze nie była kompletnie naga, ale bardzo niewiele jej brakowało. Nie bez trudności zauważa, że przełożona ma temperaturę i wzywa odpowiadającą za zdrowie załogi Meję. Ta szybko zaprowadza kwarantannę dla Tiity i szczepienia ochronne dla załogi bo na pokładzie jest bardzo poważnie chora. Nichol z chęcią by coś zrobił, ale Balboa stwierdza, że jest tylko jedna osoba która może pomóc Tiicie i jest to właśnie Mei. Z tą chorobą już się zetknęła. W trakcie pierwszego spotkania nie była zainteresowana leczeniem kogokolwiek ponieważ miała zadaną pracę do napisania, która nie mogła czekać. Pacjentce kilka godzin nie zrobiłoby w końcu różnicy... Ojciec Mei przekonuje ją do tego co jest ważniejsze, jednak nie można powiedzieć, że był delikatny. Sama Mei stwierdza, że jest w stanie pomóc, ale sama nie da rady i Tiita musi trafić do specjalistów. W końcu doszła ona do siebie i właśnie wtedy zostały przyjaciółkami. Ale z rodziną Mei już nie udało się ułożyć i to z winy rodziców. Tiita która dopiero co otworzyła oczy nie może się z nią zgodzić i zwraca uwagę na to, że dom cały czas stoi otwarty, tylko nie ma w nim kogo witać... Nichol szybko się dowiedział, że pani kapitan jest zdrowa i zdecydował się ją odwiedzić... Tylko, że Tiita była nie całkiem ubrana (oraz nie całkiem naga) i skończyło się na rękoczynach. Mei przestaje w końcu obrażać się na rodziców i dochodzi do wniosku, że mimo wszystko na lądzie też ma dokąd zawinąć...

Mała przerwa - Dodatek specjalny Plastic Little

Kilkadziesiąt stron komiksu zostało już narysowanego i należałoby przedstawić bohaterów. Jak się przyjęło Tiita przedstawia się na końcu, ale nie wszystkie postacie uważają, że są traktowane uczciwie. Pani kapitan nie uznaje tych skarg ponieważ wnioskodawca ma w zwyczaju przyglądać się jej i Mei w łaźnie, gdzie jak wiadomo strojów się nie używa. Mei przerywa jej narzekania zauważając, że trzeba Tiicie zmienić kostium. Nichol rozumie, że Tiicie w sposób niezbyt kontrolowany przybyło kilka deko i za taką interpretację zostaje to pobity. Pani kapitan tłumaczy mu,że urosła... Kłopot polega na tym, że w talii urosła więcej niż w klatce piersiowej co dla Nichola nie jest powodem do płaczu. Śmieje się jednak baranim głosem, bo ponownie dostaje od Tiity manto. Po za tym udaje się podejrzeć jak wygląda on pod kombinezonem co uważa za kompromitację. I to by było na tyle... Nichol jest trudno osiągalny od kiedy wpłynęli do portu co Tiita ma mu zdecydowanie za złe.

4. Nichol Hawking

Tiita jest zdenerwowana faktem, że Nichol bez mówienia bierze udział w wyścigach. On sam stwierdza, że nigdy nie osiągnął większych sukcesów, jednak Balboa się z nim nie zgadza. W TAKIM wyścigu osiągnięcie miejsca w pierwszej dziesiątce to ogromny sukces. Tak naprawdę Balboa uważa - a nie jest w tym osamotniony -, że Nichol byłby skazany na tytuł mistrzowski, tylko... Tylko, że nie udało mu się ponieważ musi wykonywać również zadania nawigatora. Ani Balboi, ani Rogerowi nie udało się przekonać do wykonywania tej funkcji bo to Tiita stanowi dla Nichola ostatnią nadzieję. Nazajutrz pani kapitan zostaje obudzona przez sternika, który przyszedł z listą zakupów. Jest w całkiem dobrym humorze, ale nie można powiedzieć, że ma na sobie liczący się strój. Na zakupach okazuje się, że komuś bardzo zależy na tym, żeby Nichol nie osiągnął w wyścigu pierwszego miejsca. Z tego powodu trzeba go opatrzyć... Tiita zgadza się wziąć udział w wyścigu jako nawigator, dzięki czemu obydwoje zdobywają pierwszą lokatę... Michaił ponownie przeżywa pożar statku co od dawien dawna nie daje mu spokoju.

5. Michaił Diagiliew

Tiita mimo późnej pory jeszcze się nie położyła... Ma trudności z przewidzeniem pogody co wcześniej się nie zdarzyło. Po za tym trzeba porozmawiać z przyjaciółką... Okazuje się, że Michaił posiada rodzinę, która mimo wszystko ponownie się chcę z nim spotkać. Wkrótce po rozmowie przybywa Nichol, który liczył na to, że Tiita była już ubrana. Jednak ponownie się przeliczył. Na odprawie załoga poznaje obecny cel misji i Tiita przekazuje Michaiłowi informację. Po rozmowie obydwoje zamierzają się przyłączyć do posiłku bo przecież pozostali nie powinni czekać. "Inni" kierują się przy stole prawem dżungli i tym razem trzeba się chyba będzie obejść smakiem. Wkrótce jednak udaje się złapać to co było celem wyprawy... i wpaść w sam środek sztormu. Sytuacja robi się niewesoła bo nawet Chachamaru ma swoją granicę wytrzymałości, która wkrótce może zostać naruszona. Statek stopniowo ulega zniszczeniu. Tiita uważa, że dobry kapitan powinien dbać o swoją załogę i karze wszystkim się wynosić. Jednak okazuje się, że w tym jednym wypadku nie ma wśród załogi posłuchu. Z konieczności trzeba coś wymyślić i to natychmiast bo czas nie jest czymś czego posiadają w nadmiarze. Na szczęście udaje się wyjść na powierzchnię, chociaż nie można powiedzieć, że tak całkiem bez strat...