Józef Makowski (rocznik 1914) był nieprzeciętnym artystą i człowiekiem o bardzo bogatym życiorysie. Na podstawie jego skomplikowanych losów Maciej Jasiński i Jacek Przybylski stworzyli rodzaj dziennika i jednocześnie szkicownika tego malarza i rzeźbiarza, nadając mu swoistą komiksową formę.

Józef Makowski – Mój dziennik opisuje życie i twórczość tego jednego z najwybitniejszych rzeźbiarzy w powojennej Polsce. Studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przeżył gehennę Powstania Warszawskiego. Po zakończeniu II wojny światowej wyjechał do Bydgoszczy. Pracował jako spiker radiowy, rysownik w „Gazecie Pomorskiej" i „Gazecie Zachodniej". Jest autorem wielu bydgoskich rzeźb i pomników, m.in.: Chopina, Paderewskiego, Lotników Ziemi Bydgoskiej, zamordowanych na Szwederowie, Pomordowanych w Dolinie Śmierci w Fordonie. Dalsze rzeźbienie uniemożliwiła mu choroba. Oddał się wtedy swojej drugiej pasji – malarstwu.

Jacek Przybylski zrealizował dziennik Makowskiego w formie plansz rysunkowych z delikatnie dodanym kolorem. Technika rysunku ołówkiem nawiązuje do innego komiksu wydanego przez Zin Zin Press 1956: Poznański Czerwiec autorstwa Jacka Michalskiego.